Hij opende de kast.
De volledige inhoud gleed over hem – glibberige, kronkelende maar toch levenloze slangen die vanzelf rond zijn armen, nek en rest van het lichaam slingerden en bleven hangen. Hij panikeerde, schudde, wreef de vieze substanties snel van zich af en rende naar huis.
‘Mario, van waar kom je? Wat heb je gedaan? Wat is er aan de hand?’ vroeg zijn moeder.
Hij antwoordde niet, haastte zich naar de badkamer en trok de douchedeur open. Met zijn short en T-shirt nog aan liet hij het water zo heet mogelijk over zich lopen. Zijn moeder kwam op de deur kloppen, hij reageerde niet, rukte de kleren nu haastig van zijn lijf en zeepte zich grondig in.
‘Mario, wat heb je gedaan?’
Maar hij kon geen woord uitbrengen.
‘Mario, was je in het grensbos? Je ging dat krot toch niet binnen? Wat is er gebeurd?’
Nee, hij zweeg, ging naar zijn kamer, deed de deur op slot en zette zijn koptelefoon op.
anderewoorden.be 