Peter-Paul Rauwerda (Illustrator van kinderboeken en een van de illustratoren van Merel en Mus) schreef een wondermooi boek: De Negen Kamers.
Maand: september 2016
STILLETJES
Uitgerekend op dat moment kwam ik Rimbaud terug tegen. Groen. Het kwam als een donderslag bij heldere hemel. Enkel groen. Ik ging op zoek naar de andere kleuren en ik dacht ‘wie zoekt, die vindt,’ maar dat was natuurlijk niet waar. Ik staakte het zoeken.
Drie dagen later was daar plots het gele.
Nog een dag later het blauwe.
Dezelfde dag ook nog het rode.
Enzovoort.
Weet je, de kleuren deden me stilletjes lachen. Ik bekeek de verzameling nauwkeurig en besliste om ze in mijn kubussen te gebruiken. Negen, natuurlijk. Ze stonden me al langer dan vandaag op het lijf geschreven. Het zou een spel van lichte en donkere kleuren worden, van licht en van schaduw, van alle schakeringen.
Lol.
Niks anders.
Kleuren, en het spel van het licht.
En nu is het jouw beurt.
MEER LUCHT
Camille Pissarro, 1898 Place du Theatre Français, Los Angeles County Museum of Art, CA. Via Poul Webb
Maar dit is anders.
Hoezo, anders?
Gewoon. Anders. Net of er zit meer lucht in de lucht. Ik kan beter ademen. En ik zie meer en beter. Alles smaakt beter. Intenser. Ik voel me er ook beter door.
Door wat?
Door dat gevoel.
Ja maar, welk gevoel?
Dit andere.
Ja, zeg. Ben je verliefd?
Nee.
Vrolijk?
Nee.
Gewoon blij?
Ja, toch wel. Een beetje blij.
En hoe komt dat dan?
Ja, dat weet ik dus niet. Door de lucht, ha.
De lucht in de lucht?
Ja, dat moet wel.
Meer ruimte?
Nee. Maar zo voelt het wel.
Minder mensen?
Nee. Meer zelfs. Door die wegomlegging.
Ja. Druk hé?
Ja, druk, veel te druk.
Maar toch krijg je meer lucht.
Yes. Veel meer.
De lucht in de lucht. Tja.
Ja, tja.
De afbeelding bij de tekst is willekeurig.