STOER

DE VLIEG.
Vlieg is bijzonder stoer en ze klopt zich op de borst.
“Ik ben dé vlieg,” zegt ze met luide basstem.
De andere vliegen kijken verveeld.
“Ben je daar weer?” zegt een van hen.
“Ja, ik ben dé vlieg,” zegt Vlieg.
Haar soortgenoten hebben ondertussen hun hoofd weer afgewend en kijken voort naar een film; mensen wervelen over een dansvloer en lijken een spel te spelen, dansend.
De vliegen kijken gebiologeerd en proberen het dansspel te begrijpen.
Stoere Vlieg gaat nu, breed gesticulerend, in hun gezichtsveld staan.
“Jullie moeten naar mij kijken en niet naar die mensen,” zegt ze.
De andere vliegen staan op en gaan de zaal uit. Buiten nemen ze vriendelijk afscheid van elkaar en vliegen ze naar huis.