Ze borduurde alleen maar vlinders. Alle kleuren. Hoe bonter, hoe liever. Grote steken, kleine steken, iedere vrije vierkante centimeter opgevuld met vlinders. Spreien, dekens, kussens, handdoeken, truien, lopers, zelfs een collectie wandtapijten, een keer zelfs schoenen.
Een vriendin vroeg haar om, als achtergrond, enkele zonnebloemen te borduren, maar dat wou ze niet. Ze was koppig en bleef uitsluitend vlinders borduren.
Tot de directeur van een grote kleuterschool haar vroeg om een reuzegrote speelmat te versieren. Dat ding moest de ganse vloer van de grote turnzaal bedekken. Er moesten natuurlijk vlinders op staan, zo veel mogelijk. Maar de directeur wou ook borduursels van ballen en hoepels, van rackets, poppen, treintjes en legoblokken, van speelgoedauto’s en schommels. En van boeken.
Ze begon de nieuwe onderwerpen te bestuderen. Keerde rackets, speelgoedstations en legoblokken als het ware binnenstebuiten om alles goed in zich op te nemen. Bij de boeken bleef ze hangen; er was een mooi boek, over een wolk en een rots, dat ze uiteindelijk uit het hoofd leerde, niet alleen woord na woord maar ook prent na prent en kleur na kleur. Na een jaar studiewerk begon ze eindelijk aan de speelmat. Nog twee jaar later was die helemaal klaar.
Wat ze gehoopt had gebeurde; de kinderen waren blij met het borduurwerk, probeerden de vlinders te vangen en te strelen, namen een bal, een pop of een trein vast en speelden dat het een lieve lust was. Ze lieten zich ook opslorpen door de boeken en wentelden zich in die mooie prenten van de wolk en de rots en van alle andere boeken. En als ze er even genoeg van hadden, dan keerden ze terug naar de vlinders, of naar de rackets, of naar de treintjes.
Ze was tevreden. Ze keek naar de speelmat en haar werk, naar de kinderen en hun plezier. Besliste dat, tijdens de mooie dagen, de speelmat buiten moest, en dat ze de betonnen speelplaats volledig moest bedekken.
Ondertussen heeft ze, voor een andere school, nog een tweede, veel grotere speelmat in de maak. Een derde staat op het programma. Daar zal ze ook horizonten, oceanen en zelfs zonnebloemen op borduren. Spreien, dekens, kussens doet ze niet meer. Af en toe nog een paar grote wandtapijten, en die voorziet ze uitsluitend van vlinders. Dat blijft.
Tag: merel en mus
IK WEET HET NIET
“Maar Merel, waarom liggen die mensen op de grond?”
“Dat weet ik niet, Mus.”
“Slapen ze, Merel?”
“Nee Mus, ik denk niet dat ze slapen.”
“Maar wat doen ze dan, Merel?”
“Ik denk dat ze dood zijn, Mus.”
“Dood Merel? Zoals dat kind? Hoe komt dat?”
“Dat weet ik niet, Mus.”
“Ja maar Merel!”
“Ik weet het niet, Mus!”
(uit: ‘Merel en Mus’, reeks 19, ‘De Krant’. Illustratie: Eva Vanderstappen, Tekst: Eliane De Bleser)
MOORDEN ZEGT DE ENE
12.
Zegt de ene vogel tegen de andere
de mensen moorden altijd
13.
Zegt de ene vogel tegen de andere
de mensen leggen bommen
14.
Zegt de ene vogel tegen de andere
de mensen voeren een zoveelste oorlog
Afbeelding van Eva Vanderstappen, voor Merel en Mus.
EEN BOEK ZEGT DE ENE
Zegt de en vogel tegen de andere
misschien moeten de mensen af en toe eens een boek lezen
Afb.: van Betty Reyniers, een van haar illustraties van Merel en Mus.
EEN ANDER KRANTENARTIKEL
“En wie is dat, Merel?”
“Dat is een foto van een meneer, Mus.”
“Wat doet die meneer, Merel?”
“Hij praat, Mus.”
“Ja, Merel, dat zie ik. Maar waarover praat hij?”
“Dat staat in het artikel, Mus.”
“Wat staat daar, Merel? Dat zijn veel letters.”
“Ja, Mus. Ik denk dat de meneer over de wereld praat.”
(Mus denkt.)
“Over de wereld, Merel? Over de dode kinderen, Merel?”
“Ja Mus, daarover ook.”
Uit: Merel en Mus, reeks ‘De Krant’, tekst en afbeelding nr. 226 – dit is nieuw werk van Eva.
Illustratie : Eva Vanderstappen, tekst: Eliane De Bleser.
Zie ook https://anderewoorden.be/merel-en-mus/
en https://www.facebook.com/MerelEnMus
WAT DOEN ZE?
“En Merel, wat doen die meneren?”
“Dat weet ik niet, Mus.”
“Ze hebben vreemde pakjes aan, Merel.”
“Ja Mus, ik zie het.”
“Groene. En ze dragen een helm.”
“Ja, Mus.”
“En wat hebben ze op hun rug, Merel?”
“Een rugzak, Mus.”
“Waarom Merel? En wat houden ze vast, Merel?”
“Dat weet ik niet, Mus.”
“En dat, is dat zo’n geweer zoals op de kermis, Merel?”
“Dat weet ik niet, Mus.”
“Wat doen de meneren daarmee, Merel?”
“Mus, ik weet het niet.”
Uit: Merel en Mus, reeks ‘De Krant’, tekst en afbeelding nr. 221 – dit is nieuw werk van Eva.
Illustratie : Eva Vanderstappen, tekst: Eliane De Bleser.
Zie ook https://anderewoorden.be/merel-en-mus/
en https://www.facebook.com/MerelEnMus