Mix het met wat
Mister E en met
Nico
en gooi er een zin of
twee
drie van
e e cummings en van
Pavese
bovenop en
mix it, shake it.
Dan nog een
begonia of een
weidemargriet of een
steenraket of een tak van de
rode oleander en
mix it, shake it
en het is een verhaal.
Tag: rood
STOFDOEK
‘En?’
‘Jaja, ik heb het mee.’
‘Maar waar is het dan? In je handtas?’
‘Nee, in mijn jaszak.’
‘Huh? In je jàszak?’
‘Ja, ik heb grote zakken.’
‘Je meent het niet!’
‘O jawel.’
Ze haalde het pakje uit haar rechter jaszak.
‘Komaan zeg, wat is dat nu?’
‘Het beeldje. Verpakt in een nieuwe stofdoek.’
‘In een stofdoek!!??’
‘Yes. Ouderwets maar nieuw en zacht. Geruit. Geel met rood en blauw. En er zit ook nog lichtblauw zijdepapier rond het beeldje.’
‘Laat zien! Pak het uit!’
‘Jaja, straks.’
‘Nee, ik wil het zien. NU.’
‘Je zult nog even moeten wachten. Krijg ik een kop koffie? Geen melk maar wel een half klontje suiker.’
DE VLINDERS VAN NABOKOV, MISSCHIEN
Ze borduurde alleen maar vlinders. Alle kleuren. Hoe bonter, hoe liever. Grote steken, kleine steken, iedere vrije vierkante centimeter opgevuld met vlinders. Spreien, dekens, kussens, handdoeken, truien, lopers, zelfs een collectie wandtapijten, een keer zelfs schoenen.
Een vriendin vroeg haar om, als achtergrond, enkele zonnebloemen te borduren, maar dat wou ze niet. Ze was koppig en bleef uitsluitend vlinders borduren.
Tot de directeur van een grote kleuterschool haar vroeg om een reuzegrote speelmat te versieren. Dat ding moest de ganse vloer van de grote turnzaal bedekken. Er moesten natuurlijk vlinders op staan, zo veel mogelijk. Maar de directeur wou ook borduursels van ballen en hoepels, van rackets, poppen, treintjes en legoblokken, van speelgoedauto’s en schommels. En van boeken.
Ze begon de nieuwe onderwerpen te bestuderen. Keerde rackets, speelgoedstations en legoblokken als het ware binnenstebuiten om alles goed in zich op te nemen. Bij de boeken bleef ze hangen; er was een mooi boek, over een wolk en een rots, dat ze uiteindelijk uit het hoofd leerde, niet alleen woord na woord maar ook prent na prent en kleur na kleur. Na een jaar studiewerk begon ze eindelijk aan de speelmat. Nog twee jaar later was die helemaal klaar.
Wat ze gehoopt had gebeurde; de kinderen waren blij met het borduurwerk, probeerden de vlinders te vangen en te strelen, namen een bal, een pop of een trein vast en speelden dat het een lieve lust was. Ze lieten zich ook opslorpen door de boeken en wentelden zich in die mooie prenten van de wolk en de rots en van alle andere boeken. En als ze er even genoeg van hadden, dan keerden ze terug naar de vlinders, of naar de rackets, of naar de treintjes.
Ze was tevreden. Ze keek naar de speelmat en haar werk, naar de kinderen en hun plezier. Besliste dat, tijdens de mooie dagen, de speelmat buiten moest, en dat ze de betonnen speelplaats volledig moest bedekken.
Ondertussen heeft ze, voor een andere school, nog een tweede, veel grotere speelmat in de maak. Een derde staat op het programma. Daar zal ze ook horizonten, oceanen en zelfs zonnebloemen op borduren. Spreien, dekens, kussens doet ze niet meer. Af en toe nog een paar grote wandtapijten, en die voorziet ze uitsluitend van vlinders. Dat blijft.
GEREDUCEERD TOT EEN DIKKE RODE VILTSTIFT – DEEL 3/3
Vanaf nu moet u nu ook voor volgende activiteiten schriftelijk toelating vragen. De normale procedures en termijnen voor binnen- en buitenactiviteiten zijn van toepassing.
Binnen:
Het lezen van tijdschriften die niet op de huidige lijst staan.
Het lezen van boeken die niet op de huidige lijst staan.
Telefoongesprekken binnen uw zone.
Emails van vreemden beantwoorden (ttz van mensen die niet op de door u gegeven contactpersonenlijst staan)
Emails aan vreemden versturen (idem)
Alle nachtelijke activiteiten, zonder uitzondering, zelfs toiletbezoeken.
Een andere soort zeep gebruiken.
De hond borstelen.
Buiten:
Madelieven tellen.
Een verrekijker gebruiken.
Langer dan vijf minuten langs een vijver wandelen.
Telefoneren, tenzij in levensbedreigende situaties.
Beachvolleybal.
Nieuwe goudvissen uitzetten.
De hond borstelen.
De volledige lijsten vindt u op www.fgov.be
GEREDUCEERD TOT EEN DIKKE RODE VILTSTIFT – DEEL 2/3
Alles is verboden, ook de combinaties.
Idem voor de getallen.
Volledige lijst op www.fgov.be :
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
AA
AB
AC
AD
AE
AF
AG
AH
AI
AJ
AK
AL
AM
AN
AO
AP
AQ
AR
AS
AT
AU
AV
AW
AX
AY
AZ
AAA
AAB
etc.
GEREDUCEERD TOT EEN DIKKE RODE VILTSTIFT- DEEL 1/3
Het is wat het is. Maar dat dachten we vroeger ook, en we dachten dat wat toen was, zou blijven. Het bleef niet. Wat was is niet meer, het is, letterlijk, wat was gebleven. We hopen dat wat nu is zal blijven maar we zijn niet
(er zijn nieuwe verbodsregels)
zeker. We houden ons vast aan wat is, maar voor de week om is is wat is wat was geworden. Het is niet
(er zijn alweer nieuwe verbodsregels)
anders. We weten het niet meer. Wat is was niet gisteren. Wat is is nieuw. Zal wat is morgen nog
(de nieuwe verbodsregels die vandaag werden gestemd zijn vanaf middernacht van toepassing)
wat is zijn? Of is het dan weer wat was geworden? En wat met
(de nieuwe verbodsregels werden weer aangepast)
overmorgen, volgende week, volgend jaar, over vijf
(u vindt ieder woord van de nieuwe verbodsregels op de grote uithangborden aan de voorgevels van de gemeentehuizen)
of over tien jaar? Zal wat was ooit terug wat is worden? Wat moeten we doen? Want het is toch wat
(u moet zich aan de nieuwe verbodsregels houden of lijfstraffen worden toegepast)
het is? Dat zou toch zo blijven? Of is wat was altijd beter? Wat is het nu? Ik weet het niet. Is het echt wat het is? Definitief?
KORTE LINK NAAR ROOD
‘Ik hou het kort. Het zijn lange dagen. Er zit een spin in het bad. Ik sproei. Er zit geen spin in het bad. Het is koud buiten, kouder dan verwacht. Waar is mijn trui? Daar, een vliegtuig. Daar, een duif. Twee. Drie. Daar, een kwikstaartje. Twee. Drie. Vier. De hond wil er mee spelen. Het is geen hond. Het is een mini-beer. De buurvrouw roept. Iets over de aardappelen. Zes stuks zegt ze. Huh zeg ik. Ze is al terug naar binnen. Wuift nog. Een camionette. Wat doet dat verkeersbord daar? De gracht. De boeren. De jonge met de spade. De oude met de orders. Een kraan. Waar is de gracht zeggen ze. Nog een buurman. Ook over de aardappelen. Huh. Over de bieten. Over de maïs. Hij wordt geroepen. Drie vliegtuigen. Een voorbijrijdende auto. Stipt. Het is halfzeven. Altijd om halfzeven. Een groet. Een koude en blauwe lucht. Jonge boeren. Oude boeren. Rood in het oosten. Rood in het oosten. Rood in het oosten.’
ZONDER MEER
Het kan in kleuren; geel, blauw, grijs, groen, rood, oranje, fuchsia.
Geel voor maandag, blauw voor dinsdag, grijs voor woensdag, groen voor donderdag, rood voor vrijdag, oranje voor zaterdag, fuchsia voor zondag.
Het kan iedere dag van de daken schreeuwen, iedere dag een andere kleur, regenbogen op het eind van de week, als samenvatting, in de plaats van de nieuwsberichten of van de facebookposts, of whatever.
Morgen is het vrijdag.
Vrijdag is rood, rood, dieprood, donkerrood, zoals de Weigelia Bristol Ruby, die sterker bleek dan de droogte, sterker dan de storm, sterker ook dan de voorbije winter en alles overleefde, alsof het niks was, niks, behalve haar donkere rood.
En zo voort.
TOT VOORBIJ
En de liefde, zij wist
dat de mens het kind
en de man de vrouw
of de vrouw de man
dat het ene kind het andere
en dat de vogel de vogel
het gras het gras
dat de bloemen, roder of blauwer
En zij wist
dat wetenschappers en ingenieurs
dat bruggen en auto’s
dat torens, buildings en treinen
of dat bossen
en grachten en zeeën
en meikevers
en vlinders
en zij kon, o ja zij kon
het kind
en de man en de vrouw
en de mens, mens
Zo was zij, zo is zij
wetend
van het embryo
van de liefde
van de zon, van de maan en van iedere ster,
van het ganse firmament
of de hele horizon
tot voorbij, en nog verder
Zo wist zij en keek
en keek
en wist
en bleef kijken.
DE BEUKENHAAG, ZIJ TWIJFELT
haar blaadjes kleuren groen of rood of niets, nog niet, of wel
ze wachten, willen, zullen, worden, groeien, ja of nee?
de twijfel blijft,
het zonlicht –
op de dakrand naast de haag, zie, trippelen twee duiven
van links naar rechts van rechts naar links tot een van hen gaat vliegen,
niet veel later nummer twee.
de blaadjes van de haag, in twijfel –
kiezen –
groen of rood of rood of groen of niets, nog niet, of wel
een waterval van groene, rode dons, misschien
het wachten op het licht, nog even –
anderewoorden.be 