Saul Leiter: Jane Pearson, c. 1948.
Katrien vertelde dat er iets als een breuklijn door haar leven gelopen was. Meer zei ze niet. Ik bekeek haar, zag haar slikken en blijvend door het raam kijken. Ze slikte nog eens.
Ik wachtte. Zou ze niet meer vertellen? Maar ze zweeg en liet haar blik vast op de tuin rusten.
Het begon te regenen en Katrien knipperde met de ogen, maar wendde het hoofd niet af of zei ook niet ‘Het regent.’
Ze slikte weer.
Ze rilde.
Ze bleef naar buiten kijken.
Ze sloot de ogen en veegde met haar handen over haar ogen, over haar wangen.
Ze keek terug naar buiten.
anderewoorden.be 