Nico is zijn leventje als vrijgezel beu en gaat op zoek naar een vrouw.
“Ze moet geschikt zijn. Ik wil de rest van mijn jaren naast haar kunnen slijten,” zegt hij.
Hij maakt een lijst.
“ – Niet te groot. – Niet te klein. – Niet te dun. – Niet te dik. – Bruine haren. – Bruine ogen.”
Nico loopt door de stad en op hoek 1 ziet hij Petra.
Nico noteert.
“Petra.”
Hij wandelt voort. Hoek 2.
“Anita.”
Hij wandelt voort. Hoek 3.
“Sandrine.”
Hij wandelt voort.
“Christine.”
en voort.
“Natalie.”
en voort.
“Myriam.”
en voort.
’s Avonds bekijkt hij de lijst.
Hij schrapt enkele namen.
Hij maakt een nieuwe lijst met slechts enkele namen.
Hij telefoneert naar Petra, naar Myriam en naar Saskia en maakt met alle drie een afspraak.
Er volgen nog wat afspraken, nog een uitje, nog een reisje.
Petra, Myriam en Saskia zijn alle drie verliefd op hem, ze wachten op zijn telefoontjes en op zijn bezoekjes, ze denken dat ze de rest van hun leven bij Nico zullen blijven.
Maar Nico moet kiezen.
Hij stelt nog even uit en neemt bloemen mee naar Petra, naar Myriam en naar Saskia.
Ze zien hem alle drie graag, dat weet hij, en hij vindt ieder van hen een goede en verstandige keuze.
Om een lang verhaal kort te maken: een paar weken later breekt Nico twee harten en kiest hij voor het derde. Het lijkt hem de beste keuze. Hij koopt een ring en zo voort en nog een maand of wat later zweert hij bij de goede en kwade dagen en zij en hij zeggen ja en ze beginnen aan hun leven samen en zij is erg gelukkig.
anderewoorden.be 