HANDEL

– Vijf, u moet er vijf bestellen mevrouw.
– Vijf? Maar vijf is te veel. Ik verkoop die niet zo goed hoor, drie lijkt me meer dan genoeg.
– Ja, maar om de volle korting te krijgen moet u er echt wel vijf bestellen, minstens, en omdat uw collega in x nu niet meer bestaat, lijkt het me zelfs absoluut noodzakelijk dat u er tien bestelt.
– Tien? Maar nee, dat is veel te veel, nee, dat doe ik niet.
– Toch hoor mevrouw, kijk, uw aankoopprijs wordt dan namelijk pas echt interessant, het zal u wel lukken om ze te verkopen, die collega is er immers niet meer, tien is echt makkelijk haalbaar, u zal wel zien.
– Maar nee zeg, ik bestel er geen tien!
– Ik zou zelfs durven zeggen vijftien, of twintig. Bij twintig krijgt u maar liefst twee procent extra korting! En de eerste tien moet u pas over zes maanden betalen. En als u er in augustus dan nog eens tien meer bestelt, dan krijgt u eind december een bijkomende creditnota van een volle procent op uw ganse omzet! Als dat geen gouden zaak is!
– Ik vond drie stuks anders wel voldoende. Of vijf, als dat moet. Geen twintig of dertig, die zou ik op de zolder moeten stapelen en ze zouden me alleen maar veel geld kosten.
– Maar mevrouw, u vergeet uw schitterende korting als u het toch doet! Kijk eens! Hier is de berekening, kijk naar het verschil! En u komt bovenaan de nationale verdelerlijst! En u mag een weekendje naar Praag!
– Praag?
– Praag, ja. En in augustus bestelt u de volgende tien en dan mag u naar Barcelona en dan krijgt u die mooie procent terugbetaald in december! Een betere beslissing kunt u niet nemen!
– Ik weet het niet hoor.
– Ik maak de bestelbon al klaar. Hier is een pen. U bestelt er nu twintig met gespreide levering en de eerste tien moet u pas over zes maanden betalen en in augustus bestelt u er tien bij, dat lijkt me echt een gouden zaak. U zult ze goed verdienen, neem dat maar van mij aan!