AGNES OBEL – DORIAN


Ik ben er mee opgegroeid en hij zit in mijn lijf, ik raak zijn toetsen aan als zijn zij mijn lichaamsdelen, ik streel hen, ik laat hen van mij zijn.
Niemand hoeft te zeggen dat het gestormd heeft en dat hij de vernieling is ingegaan of dat hij als gruis op de straat ligt; dat kan niet.
Niemand hoeft te zeggen dat hij gestolen werd en voor altijd onvindbaar is; dat kan niet.
Hij zit in mijn lijf, hij staat en hij ligt net onder de huid van mijn vingers, van mijn armen, van mijn hoofd, romp en benen. Hij is van mij, ik voel hem, ik speel hem.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.