‘Maar,’ zei hij, ‘Het doet me plezier om te weten dat jij weet dat wij weten hoe hard het kan gaan. Hard hard hard dus, ja. Het is hard, gaat hard en hardt hard, en we moeten onze handen en harten harden, want anders gaat het niet, dan houden we het niet, dan sijpelt er water door de oude asbestplaten, we kunnen niet anders – stel je voor dat we die platen zouden moeten inpakken, in ellenlange meters plastiek, en dan zouden we zelf zo van die witte pakjes en maskers moeten dragen, stel het je voor! – en bovendien, de verspilling…. Dus ja, het gaat hard, jij weet dat, wij weten dat, zo hard als die gast die ze onlangs tegenhielden, net geen driehonderd per uur met zijn R1, ja, die blauwe, je kent hem toch ook? Zo hard. Harder dan hard, arduin uit de Kempen, was het uit de Kempen? En de meeste mensen weten niet eens, zij kennen niet eens, zij zagen nog nooit, zij voelden niet één keer, never, nie, nooit, ik kan het niet genoeg benadrukken, niet, nicht, not, pas, nee, dat kan ik niet nalaten, ik moet dat, zo hard, benadrukken, doef!’
(Weergave van weken 2018/3 en 2018/4. De R1 staat op zichzelf en zegt, zonder de andere woorden, alles.
De R1 moést blauw zijn.
Model 2018 is pas leverbaar in april of mei, vandaag uitsluitsel, maar dat wil in ieder geval zeggen dat de tijden niet kloppen.)
anderewoorden.be 