In die tijd was het vooral ‘Dash wast witter dan wit’ en de mensen stonden paf van zo veel kunnen; de televisie, het waspoeder, de rijzende sterren op de dansvloer van de publiciteitspots.
Waspoeder en zeep en parfum en tefalpannen.
Elders en in een andere eeuw schreef Chopin een muziekstuk.
Als je wat schuift met de tijd en met een wereldkaart, dan vallen het ene en het andere helemaal samen – leg Chopins Berceuse maar naast Jan Thijs, en ja zij zitten allebei in veel geheugens, de piano van Chopin en de glimlach van Thijs.
Hoe wordt zijn naam geschreven?
In alweer een andere eeuw tokkelen we vrolijk op toetsenborden en zijn we, tokkelend, altijd gehaast, terwijl de zee rustig de zee blijft en de Berceuse de Berceuse.
Maar de zee blijft niet zee. De oceaan geen oceaan. De lucht geen lucht.
Als er een god zou bestaan, dan zou ik nu eens luid naar hem roepen en hem commanderen dat hij met Dash alle rommel moet wassen, witter dan wit.
Blijven: de borderbloemen. Zij zijn wit en klein en kunnen perfect dienen als grashalmen, we klampen ons er aan vast, we wiegen mee en we krijgen het uitzicht van de Normandische kust, gratis, voor niks, begot, behalve de overnachting en het eten natuurlijk, en de benzine en de péage.
Foto door mezelf. In de buurt van de vuurtoren.
Foto De Standaard.
anderewoorden.be 