En ze ziet zijn silhouet en ze zou hem willen aanraken.
En ze hoort zijn zachte stem en ze herkent zelfs het verhaal – het is het verhaal van het jonge meisje dat voor het eerst en helemaal alleen naar een ander land reist.
Ze glimlacht. Ze vindt het een mooi verhaal.
Ze sluit de deur. Zacht, maar ze weet dat hij het toch kan horen. Ze glimlacht nog eens. Ze weet ook dat hij weet dat zij niet meer terugkomt.
Zijn stem, het verhaal, beide klinken nog na. Ze roept een taxi.
Still uit Arvo Pärt – And then came the evening and the morning (1990) – 0:20
http://www.youtube.com/watch?v=VekWO6p5400
anderewoorden.be 