Nee, niet naakt. Bijna naakt. Ik bedoel dat haar hele lichaam bedekt was met flinterdunne witte zijde. Dat is ook bijna naakt, zie je?
Ik dacht dat ik haar zou kunnen aanraken, maar dat lukte niet. Ik kon het niet. Het was alsof er een grote barrière tussen haar en mij was. Ik kon geen centimeter dichter bij haar komen.
Ze had me gezien.
“Dag meneer,” zei ze. “Alles oké?” vroeg ze.
Ik zei dat ik niet lang kon blijven, want dat ik naar mijn vrouw moest. “We rijden straks naar onze dochter,” zei ik.
Maar ze luisterde niet. Ze bewoog zacht, in haar flinterdunne zijde. Bijna naakt. Vanwege de barrière kon ik haar niet aanraken. Geen centimeter kon ik dichterbij komen. Ik moest naar huis, naar mijn vrouw en dochter, het was tijd.
Still uit Arvo Pärt – And then came the evening and the morning (1990)
http://www.youtube.com/watch?v=VekWO6p5400
anderewoorden.be 