“Zij bidden, Nikki.”
“Ja Jef.”
“Ik bid nooit.”
“Nee, Jef?”
“Nee, nooit.”
“Misschien zijn jouw gedachten gebeden, Jef?”
“Ja, Nikki, misschien. Sommige gedachten. Zachte gedachten. De dingen die ik stil en zacht denk. De dingen die ik stil en zacht wens.”
“Wat wens je voor jezelf, Jef?”
“Niks voor mezelf, Nikki. Wel voor mijn vriend de professor, toen hij ziek was. Voor de buurvrouw die geen werk vond. Voor het zieke kind van een andere vriend.”
“Niets voor jezelf, Jef?”
“Nee, Nikki. Ik heb genoeg.”
“Ja hé, Jef? Pratende paarden!”
“Inderdaad, Nikki. Ik heb mijn pratende paarden. En je hoeft daar niet mee te lachen.”
“Maar ik lach toch niet, Jef?”
“Nee, Nikki. Alleen maar bijna.”
“Nee hoor, Jef, ik zou niet durven.”
(afb: still uit een documentaire die ondertussen niet meer online staat)
anderewoorden.be 