Niks. Enkel een zwevende ballerina.
Alles. Alles in een enkel schriftje.
Kerstverlichting, tot in de nok van het dak, echt, de zolder inbegrepen.
Grootste geschenken.
Stof.
Liefde, overal.
Haar woede. ‘Hij heeft me weer laten zitten,’ zei ze. Geen enkele traan, enkel die woede.
Een dromenboek. Een boek vol dromen.
Een vriend, een vriendin, een gesprek. Liever licht, leven.
Een diepe zucht.
Liefde, overal. De warme gloed. Ook in de kerstverlichting, ook tot in de nok van het dak, echt, de zolder inbegrepen.
Voel je het niet?
Weer: de zwevende ballerina. De muziek, de beelden, de zachte tinten, de zachte stof.
Hoop. Hoop, hoop en hoop.
anderewoorden.be 