Ze zeggen dat ze haar spullen moet vernietigen en dat ze niet meer mag tekenen.
‘Nee,’ zegt ze. ‘Onmogelijk.’
‘Toch wel,’ dreunen ze, ‘en vanaf vandaag doet u zoals alle anderen. U kijkt enkel nog naar de schermen. Geen tekeningen meer, geen boeken.’
‘Nee,’ herhaalt ze. ‘Onmogelijk.’
‘Mevrouw, de regels zijn veranderd. U heeft geen keuze. Onze schermen, altijd en overal.’
‘Ik denk het niet,’ zegt ze.
‘U moet,’ zeggen ze.
‘Ik moet helemaal niks,’ houdt ze vol.
Maar ze overmeesteren en boeien haar en ze wordt, onder luid applaus van alle anderen, in een zwarte bestelwagen weggevoerd.
(nee, zo wordt het niet, want ze ontsnapt en zal blijven tekenen.)
anderewoorden.be 
Een nachtmerrie die uiteindelijk bijna een beginselverklaring wordt. In ieder geval een uitweg uit een benauwde situatie. Licht aan het einde van de tunnel.
Ja, licht. Door het donker goed zichtbaar. Uitnodigend, zelfs.