Maar ze doen toch niks verkeerd?
Hm. Nee.
Echt niet. Het is onschuldig.
Hm. Ja.
Het is maar een spel. Ze mogen toch een spel spelen? Vijf ballen in de lucht houden, een uur lang. Ze doen geen vlieg kwaad.
Hm. Nee.
Kijk, nummer drie heeft gewonnen. Kijk hoe blij ze is!
Hm. Ja.
Maar wat heb je toch? Er is echt niks mis mee. Kijk, nu is nummer zeven aan de beurt. En nu nummer zes. Of is dat een duel?
Hm. Geen idee.
Ja, het moet een duel zijn. Ken jij de spelregels?
Hm. Nee.
Ik weet enkel dat ze de ballen gedurende een uur in de lucht moeten houden. Alle vijf. Maar het fijne weet ik er niet van. Of hoe de score bijgehouden wordt. Ik weet ook niet hoe het spel heet. Jij?
Hm. Nee.
Heb je een verkoudheid?
Nee.
Hoofdpijn?
Nee. Nee. Nee. Of jawel. Een beetje. Ik wil naar het bos. Ik ga naar het bos.
Oké. Tot later.
Hm. Ja.
(afb. Paul Klee, Concentrierter Roman)
Dit is echt een prachtig gedicht. Ik hou van de hersenspinselsels van uw geest.
Dank u! Maar het is geen gedicht. Ik schrijf zelfs geen gedichten. En voorlopig kies ik ervoor om zo weinig mogelijk te schrijven. Toch bedankt, uw reactie doet me plezier.