Dorothea Lange Migratory Cotton Picker, Eloy, Arizona, 1940
“Dorothea Lange also believed that ‘to know ahead of time what you’re looking for means you’re then only photographing your own preconceptions, which is very limiting.’ As far as she was concerned it was fine for a photographer to work ‘completely without plan’ and just photograph ‘that to which he instinctively responds’.”
(Geoff Dyer, the ongoing moment, blz 6)
Met dank aan Matti voor de (oude) tip. Het boek, dat op de eerste blz. dadelijk begint met Borges en Whitman (‘whoop! whoop!’ zou ons Leen zeggen) heeft hier lang liggen wachten op lezing. De Leaves of Grass als fotoboek, ik moet het niet herlezen om dat te beamen.
Met veel plezier verwijs ik ook door naar The Grapes of Wrath (De Druiven der Gramschap) van John Steinbeck.
anderewoorden.be 
Dat is nog eens een goede manier om het weekend te beginnen !dankjewel. En prettige Kerst overigens.
graag gedaan. En jij bent bedankt. Voor jullie ook: prettige feestdagen!
(Ik zou eens moeten uitzoeken waarom ik jouw reacties telkens moet ‘goedkeuren’)
P.s. toch wel opletten met ‘concerned photographer’ Dorothea Lange : het verhaal rond een foto is soms totaal anders dan de minder impressionante realiteit. Cfr. het iconische Migrant Mother. En de contactsheet ervan….
oké, dank je. De contactsheet kom ik ooit wel eens ergens tegen.
Ik las Geoff Dyers boek niet lang nadat ik De Druiven der Gramschap had gelezen. De beelden van o.a. Lange raakten me.
In het citaat raakte ‘which is very limiting’ me.
Ik hou het kort en algemeen: Het belang van het beeld, het belang van het boek, van boeken. Het belang van de oogopslag, van de te lezen en te schrijven woorden, van de te zien en te maken beelden.
En dan de geschiedenis van de auteur, de stempel.
En dan de interpretatie door de lezer of kijker.