SHE COMES IN COLORS & IS EVERYWHERE

leon spilliaert
(Afb. : Léon Spilliaert, Fillette au Grand Chapeau, 1909)

Hij ziet de voorbijgangster en hij volgt haar.
Hij wil haar in de zon zien.
Ze gaat de hoek om.
De wolken verdwijnen.
Ze trekt haar mantel uit en draagt hem over haar arm.
Ze schudt de haren los.
Ze begint sneller te stappen.
Ze stopt en bekijkt de boeken in een etalage.
Ze stapt voort.
Ze stopt en bekijkt de schoenen in een etalage.
Hij staat naast haar.
De zon schijnt nog steeds.
Hij vraagt iets.
Ze kijkt hem aan en knikt.
Hier? vraagt hij.
Inderdaad, antwoordt ze.
Maar het is donderdag, zegt hij.
Dat geeft niet, zegt ze.
Is morgen niet beter?
Nee, zeer zeker niet.
Maar toch.
Nee, vandaag. Ze houdt vol.
De zon schijnt nog steeds.
Ze stapt voort.
Hij loopt naast haar.
Pas op, je mantel, zegt hij.
Dank je, antwoordt ze.

KATOEN EN AL HET ANDERE – DOROTHEA LANGE

dorothea lange, migratory cotton picker

Dorothea Lange  Migratory Cotton Picker, Eloy, Arizona, 1940

“Dorothea Lange also believed that ‘to know ahead of time what you’re looking for means you’re then only photographing your own preconceptions, which is very limiting.’ As far as she was concerned it was fine for a photographer to work ‘completely without plan’ and just photograph ‘that to which he instinctively responds’.”
(Geoff Dyer, the ongoing moment, blz 6)

Met dank aan Matti voor de (oude) tip. Het boek, dat op de eerste blz. dadelijk begint met Borges en Whitman (‘whoop! whoop!’ zou ons Leen zeggen) heeft hier lang liggen wachten op lezing. De Leaves of Grass als fotoboek, ik moet het niet herlezen om dat te beamen.

Met veel plezier verwijs ik ook door naar The Grapes of Wrath (De Druiven der Gramschap) van John Steinbeck.