LAAT HET EEN BLOEM

leen

(Afb. Leen, 06/2015)

Want:
Dit is goud, mijn beste, en ik strooi met goud, mijn beste, en het kan in poeder maar ook in grote, ronde schijven, groter dan geld, groter dan om het even welke medaille.

Hou het goud vast, beste, zelfs al lijkt het maar poeder, keer het binnenstebuiten, keer het ondersteboven, laat het een beek, een rivier, een meer en een oceaan zijn, laat het de zon –

Hou het goed vast, zelfs al glijdt het poeder je tussen de vingers, tussen het zand, recht naar de zee, recht naar de slakken en kreeften en vissen – hou het goed vast.

Laat het een bloem en wat gras dat nog groen is, laat het een merel, een egel, een gouden draak, laat het een kuiken, een welp, een pup van een ras, anders dan anders –

Laat het in geuren en rood, in hoogtes en geel, in laagtes en knalblauwvermiljoenzwart, laat het in dalen door zon overgoten, laat het in leven, in levens, in langer en meer dan het leven – goud.

(een zin uit de tekst is gebaseerd op Louis Neefs’ ‘Laat ons een bloem’)
(nav Poul Webb art blog, Pauline Ellison, http://poulwebb.blogspot.com/2014/06/pauline-ellison-part-2.html)

pauline ellison

(afb.: Pauline Ellison in ‘Master Maid’, a tale of Norway, retold by Aaron Shepard)

ANABEL: ‘MAAR LIEFDE DE LIEFDE’

Haar hart daverde maar ze wist:
dat bomen de bomen
en gras het gras
‘Maar liefde de liefde?’ vroeg ze, want ze twijfelde.
Hoe, waar, wanneer, wie, nu, straks, gisteren, morgen, hoe lang, hoe diep, hoe groot?

‘Mijn lieve liefste,’ zuchtte ze,
‘Mijn hart, mijn schat, mijn alles, mijn licht. Mijn grootste, mijn knapste, mijn adem, mijn lucht, mijn leven, mijn goud, mijn zilver, mijn duizend.’

Ze huilde.
‘De liefde de liefde?’ vroeg ze, want ze twijfelde.
Hoe, waar, wanneer, hoe lang, hoe groot?
Want ze wist, ze wist niet, ze wist niets, noch nu, noch morgen, noch wat, noch hoe.

Ze huilde niet meer.
Want ‘De liefde de liefde?’ wist ze.
Ze plukte een madelief, ze plukte een roos, ze plukte een bos.
Ze zuchtte, ze lachte, want ‘De liefde de liefde?’ wist ze
en ze plukte nog meer en ze vlijde zich neer en wist dat het hart en de lucht en het goud en het diepste en grootste

in bloemen, veel meer.

madelief leen
Illustratie : Leen Verlinden.