Hij zei dat hij het niet goed wist, dat zijn hoofd alle kanten op draaide, bijna als een tol, zei hij, en dat hij regelmatig moest gaan zitten om het Noorden niet kwijt te geraken.
‘Wat ligt er ook weer in het Noorden?’ vroeg hij. ‘Antwerpen, Nederland, dan de Noordzee,’ mompelde hij snel zelf, maar hij moest zich concentreren om het woord ‘Antwerpen’ zonder aarzelen uit te kunnen spreken.
‘Maar ik zou toch liever in het Zuiden, jeweetwel, Frankrijk, de mimosa’s aan de Azurenkust, dat hemelse blauwe en de wonderen diep in de zee, daar zijn zelfs alleskleurige reservaten,’ zei hij.
Maar voorlopig wist hij het niet goed, hij wist niks, zijn hoofd tolde, noordoostzuidwest en alle tussenliggende windstreken, NNO enzovoort wist hij, ZZW vond hij de mooiste, hij zette zich weer, ‘Ik moet aan iets anders denken en even rusten,’ zei hij.
anderewoorden.be 