Tag: vangstvandedag

En dan wilt ge weer eens met de wereld schudden, ge denkt dat ge hem helemaal wakker kunt maken maar ge hebt nog genoeg gezond verstand dat u zegt dat dat toch niet zal lukken, dat de wereld te neig in slaap ligt, dat hij duizenden te diepe dromen droomt, over dingen die nooit echt kunnen bestaan, die nooit echt kunnen of zullen zijn. Maar de wereld gelooft daar toch in, denkt echtechtecht dat het allemaal echtechtecht is en hecht zich aan die dromen, met klauwen, zelfs, en met nog meer hardnekkige dromen. En gij staat erbij en kijkt ernaar, af en toe schudt ge toch eens aan een klein stukske van die wereld maar, ziet ge, het lukt niet, of soms lukt het wel, heel heel efkes maar het duurt nooit lang door dat veel te diepe slapen, de veel te diepe dromen van de wereld, ziet ge.

Hij zei dat hij het niet goed wist, dat zijn hoofd alle kanten op draaide, bijna als een tol, zei hij, en dat hij regelmatig moest gaan zitten om het Noorden niet kwijt te geraken.
‘Wat ligt er ook weer in het Noorden?’ vroeg hij. ‘Antwerpen, Nederland, dan de Noordzee,’ mompelde hij snel zelf, maar hij moest zich concentreren om het woord ‘Antwerpen’ zonder aarzelen uit te kunnen spreken.
‘Maar ik zou toch liever in het Zuiden, jeweetwel, Frankrijk, de mimosa’s aan de Azurenkust, dat hemelse blauwe en de wonderen diep in de zee, daar zijn zelfs alleskleurige reservaten,’ zei hij.
Maar voorlopig wist hij het niet goed, hij wist niks, zijn hoofd tolde, noordoostzuidwest en alle tussenliggende windstreken, NNO enzovoort wist hij, ZZW vond hij de mooiste, hij zette zich weer, ‘Ik moet aan iets anders denken en even rusten,’ zei hij.