Er is een BRIEF van mevrouw HILTON.
Het is een MOOIE brief met een rand van ROZE ROZEN.
Hij ruikt naar de LENTE.
Ze nodigt mij UIT, mevrouw HILTON.
Ik mag gaan LOGEREN.
Ze biedt mij TWEE NACHTEN aan, in een van haar LUXE-KAMERS.
Volledig GRATIS, GRATIS, schrijft ze.
Ik moet enkel de MAALTIJDEN en de UITSTAPPEN betalen, meer niet.
Ik wil dat wel eens MEEMAKEN, zo’n luxe-kamer van mevrouw HILTON.
Zou die kamer ook ROZE zijn?
En zou het daar ook zo lekker RUIKEN?
En in welk GOED GEZELSCHAP zal ik verkeren?
Want dat schrijft ze, ‘GOED GEZELSCHAP’!
MORGEN zal ik haar een ANTWOORD sturen.
Ook in het ROZE.
Ik zal mijn brief besprenkelen met mijn beste PARFUM.
Ik zal schrijven dat ik er naar UITKIJK.
ONTZETTEND LIEF is zij, mevrouw HILTON, ECHT, en ik ben haar erg DANKBAAR
dat ze me dit zo VRIENDELIJK en HELEMAAL GRATIS aanbiedt.