En Mars is een planeet waar kinderen iedere dag in een lauwwarme rivier kunnen spelen en waar ze zo veel bloemen mogen plukken als ze willen.
Ze kennen en weten er alles vanzelf, zonder naar school te moeten, ze kunnen de kennis drinken uit een fontein met oranje en gele limonade
en iedere dag krijgen ze zeven of acht of nog meer verhalen te horen van de Allerbijzonderste Vertellende Vrouw want die heeft een fantastisch geheugen en een groot boek dat enkel maar dient voor de kinderverhalen, minstens kilometersdik of zelfs oneindig en met op iedere bladzijde de lekkerste stukjes ananas en zoete appel.
Of ze mogen tekenen of schilderen op alle muren en op elkaars lichaam of ze mogen puzzelen en houten flatgebouwen tot de Aarde laten reiken, of ze mogen voetballen op hun blote voeten of met hun gewone schoenen op voorwaarde dat daar wollen pompons aan hangen
en op de bedden in de grote zalen liggen lakens met vlinders of treinen of vliegtuigen of grote beren of smurfen en alle bedden hebben vleugels en kunnen geluidloos door de ochtend vliegen
en er groeien marshmallows in de velden, in ontelbare stapels
en er zijn grote baden vol pratende en liefspuwende waterpistolen en plastic eenden die zachtjes kwaken maar nooit storen en met het hoogste schuim.
Ze mogen in en uit het bad wanneer ze maar willen en dan mogen ze dadelijk ravotten en 1000 ballonnen prikken of ze kunnen van het schuimbad recht in de rivier glijden of als ze willen mogen ze in het ravotzwembad of met hun trampolineschoenen naar het ploeterbos
en ze krijgen allemaal lieve knuffels, wanneer ze maar willen. Sterke geelgroen gespikkelde of de fuchsia variant en ze mogen dan rusten tegen de stoere, sterke spierballenarmen of gewoon, ingewold en gekronkeld tegen de zachtste schouder.
* om de ballonnen te prikken
(Vogelvrij naar de eerste regel van e. e. Cummings’ who knows if the moon’s)