GOUD

‘Wanneer de volgende regen?’

Ze is alleen en ze houdt met beide handen haar hoofd vast. Ze streelt haar wangen, haar oren, haar haren.
Ze stapt naar het raam, schudt ondertussen het zelfmedelijden van zich af.
Is dat een kraai?
De vogel komt dichterbij, kijkt haar aan, vliegt weg.
Ze is alleen.
De tuin is verlaten. Geelgouden platanenbladeren – het begin van de herfst. Wanneer de volgende regen, wanneer de storm, de hagel, de sneeuw?
Ze heeft het koud.
De tuin is verlaten.
De late zon maakt het beginnende goud van de bomen nog goud-er.
Ik ben alleen, denkt ze.
Ze telt. Een blad, twee bladeren, drie, vier, vijf, zeventien, zevenendertig. Het is nog maar het begin.
Ze trekt een trui aan.
Ik hou van truien, denkt ze. Ik hou van de herfst, van de winter.

De stemmen van de kinderen van de buren.
Jefke, Joske, zo roepen ze.
Dat zijn de namen van de konijnen.
Kom, we laten ze vrij, roept een van de kinderen.
Nee! Roept het andere. Dat mag niet!
Jawel! Roept het eerste. Een konijn mag vrij zijn!
Nee!
Te laat!
De moeder bemoeit zich, de konijnen worden gevangen en terug in het hok gestopt.

Ze trekt de rolkraag van haar trui tot over haar wangen.
Ik hou van truien, herhaalt ze.
Deze is een mooie, vindt ze.
Bijna zo goud als de bomen, zegt ze.
Ik ben alleen, denkt ze.
Het is zo goud hier, weet ze.

(en ik bedoel echt wel ‘goud-er’ en al het andere bedoel ik ook)

afb Seated Female Nude, Egon Schiele.
afb via http://biblioklept.org/2015/09/30/seated-female-nude-egon-schiele/