“In dat ene boek – het verhaalt over een toekomst – was alles grijs en bestond de schoonheid van de wereld niet meer. Ter compensatie kon je jezelf er op een verblijf in een kamer trakteren, gedurende een uur of zo, je kon je in een stoel installeren, het licht ging uit, je was alleen in de kamer en op een groot scherm werd een natuurfilm geprojecteerd. Groene en blauwe beelden, doorspekt met koeien, leeuwen, vogels, spelende kinderen, bergen, oceanen, bomen, meren, Middellandse Zeegebieden – paradijzen op onze oude aarde die volgens dat boek niet meer bestonden – en Bach op de achtergrond, of andere muziek, naar keuze. Gelukkig maar dat het hier, in onze echte wereld, zo ver nog niet is gekomen en dat we onze Achtertuin maar hoeven in te lopen, om de schoonheid van de natuur te kunnen aanschouwen. Eiken, esdoorns, platanen, paddenstoelen en eekhoorns, paarden en schapen.”
(Mark)