“Van hoog naar laag,” zei Jef.
“Welke muziek is dat?” vroeg Nikki, maar Jef deed teken dat ze moest zwijgen en luisteren.
Nikki probeerde.
“Het is moeilijk,” zei ze.
Jef reageerde niet en bleef met de ogen gesloten zitten.
“Jef is een vreemde melkboer,” dacht Nikki nog, maar plots werd ze bevangen door de snelle, cirkelende bewegingen van de muziek en werd ze meegezogen in die wervelende klanken. Het was alsof Nikki’s hersenen aan het dansen gingen – haar brein vierde feest en hulde zich in de tientallen over de dansvloer glijdende jurken. Het duurde minutenlang en dan, plots, was het gedaan.
“Zie je wel?” vroeg hij.
“Laat het eens herbeginnen, Jef,” vroeg Nikki.
“Ja, straks,” antwoordde hij.
“Welke muziek is dat?” vroeg Nikki, maar Jef deed teken dat ze moest zwijgen en luisteren.
Nikki probeerde.
“Het is moeilijk,” zei ze.
Jef reageerde niet en bleef met de ogen gesloten zitten.
“Jef is een vreemde melkboer,” dacht Nikki nog, maar plots werd ze bevangen door de snelle, cirkelende bewegingen van de muziek en werd ze meegezogen in die wervelende klanken. Het was alsof Nikki’s hersenen aan het dansen gingen – haar brein vierde feest en hulde zich in de tientallen over de dansvloer glijdende jurken. Het duurde minutenlang en dan, plots, was het gedaan.
“Zie je wel?” vroeg hij.
“Laat het eens herbeginnen, Jef,” vroeg Nikki.
“Ja, straks,” antwoordde hij.
afbeelding: Edgar Degas, Danseuses basculant (Danseuse verte)
dd. 26/6/2013
anderewoorden.be 