Jef zei dat je, als je beter naar de vier jaargetijden van Vivaldi luistert, dat die dan bijzonder mooi worden en dat je de vogels over het grasperk ziet lopen, of dat je de vlinders in de wilde bloemenperken ziet, of dat je voelt dat de wind de wereld in zijn macht probeert te krijgen, en Jef vertelde dan ook over die wedstrijd tussen de wind en de zon en hun weddenschap om als eerste de jas van het mannetje van het stenen beeld uit te krijgen en de wind maar blazen en blazen en rukken aan die jas maar het stenen mannetje knoopt zijn jas stevig dicht en de wind geeft op maar de zon verwarmt alles en het mannetje doet vanzelf zijn jas uit.
De vier seizoenen dus, en de regen, de hagel, de wind, de sneeuw, de zon en het ontluiken – telkens weer, als je de muziekstukken laat spelen en herbeginnen zoals Jef dat op zijn nieuwe cdspeler deed. Hij kocht dat ding voor zestig euro, zei hij, maar het verschafte hem het plezier van een miljoen euro, een miljoen in rinkelende een en twee eurostukken en hij moest glimlachten bij het horen van al dat geld, denk ik, of was het het spel van de violen in een of ander allegro?
(Wikipedia: Allegro is een van oorsprong Italiaanse muziekterm waarmee het karakter van een muziekstuk wordt aangegeven: “vrolijk”, “opgewekt” of “levendig”. Een levendig stuk muziek impliceert een wat hoger tempo; langzaam en levendig sluiten elkaar ongeveer uit. Allegro behoort tot de snelle tempi)
(foto: distel, juni, Meise)
dd. 21/6/2013
anderewoorden.be 