De nerven tekenen zich duidelijk
– ze zijn donkergroen, sommige bijna zwart.
Je ziet waar het sap stroomt, je ziet welke weg de nerven volgen, willen en zullen volgen
– en waarom.
‘Richting het licht en de lucht,’ denken ze, dénken ze want ze menen te weten dat dat licht en die lucht veel beter en groter en voller en blauwer zullen zijn
– zullen zijn. ‘Waarschijnlijk, het kan niet anders,’ zeggen ze.
Ze staan in groep, ze groeien in groep, ze bloeien in groep, voorlopig.
– ‘Zie je wel?’ zeggen ze.
Zoals de kamperfoelie
– deze met gele bloemen, en altijd felruikend.
De nerven tekenen zich duidelijk
– ze zijn donkergroen, bijna zwart.
Je ziet waar het sap stroomt, je ziet welke weg de nerven willen en moeten en immer zullen volgen,
– en waarom.
‘Richting het licht en de lucht,’ denken ze, dénken ze want ze menen te weten
anderewoorden.be 