Dag 6.
Malcolm schrijft een volgende app.
Deze keer is het iets met een langgerekt lied dat ‘rode rozen’ beschrijft.
Veel mensen houden de adem in.
Ze waren de rozen vergeten en worden weer geconfronteerd met een beeld van vroeger.
Ze duwen de hoofden tot tegen een van de vele schermen om de rozen en de zachtheid van de blaadjes te voelen, om de rozengeur langs mond en neus tot diep in de longen te krijgen maar het lukt niet – deze app staat geen geuren toe.
De nieuwe generatie kent de bloemen niet. Zij weigeren hun schermen met zoiets vreemds te laten vullen.
Ergens: een man zit onbeweeglijk voor zijn computer en bekijkt de duizenden rode rozen, ze floepen op, floep, floep. Dan sluit hij de ogen.
anderewoorden.be 