Mijn moeder zei dat ik mee naar het kerkhof moest. Ik wou niet.
“Ik ben er vorige week nog geweest. Je weet dat ik regelmatig ga.”
“Ja, maar toch moet je mee. Dan zien de mensen je.”
“Ma, de mensen moeten mij niet zien.”
“Jawel, want anders zullen ze zeggen dat”
Ik liet haar niet uitspreken.
“Ma, het kan me niet schelen. Ik ging vorige week naar het kerkhof. Het was er erg rustig en ik heb het liever zo. Ik stond lang aan het graf en ik heb met haar gepraat. Ik had bloemen mee, nee, geen bloemen, gewoon zo’n gekleurde heideplantjes. Ik vond dat mooi en zij ook. Nee ma, vandaag ga ik echt niet naar het kerkhof en morgen ook niet.”