Terwijl een dik gordijn van grote vrolijkheid
de straten en de huizen vult
en mensen (mee in geel en groen en rood en blauw)
de samba dansen en een ander, nieuwer lied
terwijl de wereldpers –
terwijl de kijkers, groot en klein en dik en dun
en andere, van jong tot oud tot jong en nog eens terug
en honden, papegaaien, katers en kattinnen, varkens,
spinnen, olifanten, dromedarissen, kameleons en uilen,
spechten, luipaarden en ezels, muizen, hazen, fabeldieren
en zo voort
zo voort
zo voort (ref)
met, altijd, televisie- en computerschermen voor de neus
en in de hand
en op de grootste muren
en met vlaggen, wimpels, pruiken, T-shirts, petten,
sokken, stickers, lolly’s, bollen van atomiums,
en nog een lading vlaggen, twee, drie, twintig, vijfenveertig
cargoschepen groot en hoog, prullaria om Belgisch, Duits
en aller landen feest te vieren
het allergrootste feest, op podia, zo goud, zo geel,
vol zang en dans
en met een dik gordijn van grootse vrolijkheid die straten,
huizen, hoofden, kelen, schermen aller landen vult,
en de planeten en het zonlicht overstijgt
en trommels spelen doet, concerten, zalen vol, de dreun van
carnaval tot in het regenwoud, met al zijn bomen, nat van tranen
terwijl er kranten, boeken, tabloids, tablets, smartphones,
schermen van vijfduizend op vijfduizend meter
volgeschreven worden, en de foto’s elk een dik gordijn
van grote vrolijkheid beloven, die de straten, huizen,
mensen aller landen vult en blij maakt en verenigt
staat een kind, wat doet het? Wacht het? Lacht het, huilt het?
– “Neem de eerste straat links en dan de grote steenweg op, ja, die steenweg of is het een autostrade die ’s ochtends in die richting en ’s avonds in de andere richting, de spits, ziet u, en dan de brug onderdoor (we zijn wel degelijk in Rio) en dan, wat verder, links, bij de ingang van het winkelcentrum de McDonald’s en o ja, let op onder de brug, zorg ervoor dat u niet alleen bent en loop bovendien nooit alleen of zelfs niet met twee over het strand van Copacabana, ’s avonds, weet u, en vanaf dat strand nog verder en niet zo heel lang doorrijden, daar ziet u de eerste Favela’s, wel, beste toeristen, wij raden u aan om u daar niet in te begeven, het is er gevaarlijk, ziet u, het gevaar van de armoede staat op de straathoeken, wat zeg ik, in iedere deur van iedere steeg, let op, mensen, want wij kunnen uw veiligheid niet garanderen, zelfs niet op de weg naar de McDonald’s maar u kunt daar frietjes en een hamburger en een ijsje eten en u ziet het dikste gordijn van grote vrolijkheid, mensen, we hebben het spektakel op voorhand op punt gezet met onze vrijwilligers, maar let op dat u niet alleen bent, want ziet u, de armoede, beste mensen, alleen dat gordijn, dat is er voor u, let op de vrolijkheid, mensen, wij maken die voor u.”
Ill: stills uit livestream opening WKVoetbal, VRT, donderdag 12 juni ’14