Hij wist dat licht licht was,
probeerde het volledig te grijpen
maar het ontsnapte
telkens,
schoot omhoog of omlaag,
het maakte zelfs een dubbele salto
en plots wist hij
‘Ik moet rustig blijven,’
sloot de ogen, draaide
langzaam
om zijn as, opende de ogen
en greep
Hij kon er mee spelen, jongleren,
liet het los,
ving het weer op, dicteerde het
helemaal zelf
om een dubbele salto te maken
of liet het
zelfs
even verdwijnen
om het dan lichter dan licht
weer naar voren te brengen
en te laten
springen
en botsen
en alles
Hij joeg ook de storm
en het onweer
vér weg
door te blazen
en nog eens
en voelde zich zelf
lichter dan licht
toen hij het licht
helemaal los liet,
kon laten.