MARK

Vroeger?

Hij danste en danste.
Met zijn springerige stijl had hij de helft van de dansvloer nodig. Hij deed dat nog goed ook; ritmisch, met zijn ganse lijf. En hij bleef maar doorgaan, springend, dansend, tot de ochtend.

Wat?

Hij zei het zelf:
‘Het knapte.’
‘Het knapte, het knapte, het knapte.’
En hij bleef het herhalen, tien keer per dag, soms vaker.