DEEL II. HET DAGBOEK.
Dag 1, dag 2, dag 3.
Allerlei wordt geschapen, zwarte strepen sieren de lichtgevende toestellen, mensen zetten er een tekst bij en delen, delen.
Buiten de steden heerst de bliksem.
Een enkeling beseft dat hij écht bestaat en klieft met zijn laarzen door de modder. Als hij langer dan een paar seconden blijft staan, voelt hij zich wegzakken.
“Het gewicht van een mens,” denkt hij, en glimlacht. Hij zet een paar stappen, blijft staan, voelt dat hij wegzinkt, glimlacht opnieuw.
“Het is echt,” denkt hij.
(Het dagboek: 10 dagen)
(‘Neo’ is een deel van de Polyptiek)