Hij liep de tuin in en struikelde
(over een domme kleine eikel!)
en stootte zijn hoofd op een van de boordstenen – alles vol bloed, zijn voorhoofd, zijn T-shirt, de boordsteen, het tuinpad, het gras.
Hij verzorgde de wonde, ging nog eens kijken naar de boordsteen, vroeg zich af wat er met het bloed zou gebeuren. Het begon al uit te drogen, maar wat met het bloed dat in het gras was gelopen? De rode grassprieten, de ondergrond? Zou zijn bloed dieper en dieper sijpelen, tot in het centrale deel van de aarde? Zou het mee verbrand worden in onze duizenden graden warme aardkern?
ANDEREWOORDEN 