En de leguaan uit mijn Naar het einde – tekst?
De leguaan wandelde binnen.
‘Hoe gaat het met jou?’ vroeg hij.
‘Dank je, heel goed,’ zei ik.
‘Je weet het, hé?’ vroeg hij.
‘Wat bedoel je?’
‘Dat het niet belangrijk is. Niets is belangrijk. Alles is het omgekeerde. Al dit alles is gewoonweg helemaal niks. Jij weet dat, toch?’
Ik knikte. Zijn woorden slingerden me terug naar jaren geleden. Door wat hij zei kreeg ik zelfs geen ‘ja’ meer over de lippen – mijn keel was dichtgeknepen. Ik liet een minuut voorbijgaan, slikte, knikte opnieuw.
‘Een krop?’ vroeg hij.
Ik haalde mijn schouders op.
‘Ik weet het. Het is niks. Alles wat er is, is niks. Dag Eliane,’ zei hij.
En weg was hij. Ik zag hem nooit meer terug.
ANDEREWOORDEN 