‘Deze.’
‘Huh?’
‘De wereld.’
‘Wat bedoel je?’
‘De wereld van vandaag is erg genoeg. De volgende hoef ik niet mee te maken.’
‘Wat zeg je nu?’
‘Dat ik het niet kan en niet wil geloven. Dat het niet nog erger kan of mag. Dat er te veel grenzen overschreden worden. Dat mensen te blind zijn. Blinderder. Ik zal me opsluiten, in mijn kot van oude woorden en boeken. Ik heb er voldoende. Er liggen ook nog minstens twee dozen met oude kranten in mijn kamer. Niet dat het in de tijd van die oude kranten zo glorieus was. Tja. Ik verhuis die dozen mss beter naar de zolder. Dan hoef ik er niet meer aan te denken – aan het toenmalige ‘niet zo glorieuze’. Maar nu? Dit? In mijn wereld? Dit kan mijn wereld niet zijn. Het moet een boze droom zijn. Wake me up.’
6/11/2024
‘Wake me up’ deed me aan ‘Bring me to life’ van Evanescence denken. Niks mee te maken (tja), maar ik zet het hierbij.
ANDEREWOORDEN 